Κοσμική Αστρολογία Αστρολογική πρόγνωση σεισμών

«Τίποτε δεν υπάρχει ή συμβαίνει στον ορατό ουρανό που να μην γίνεται αντιληπτό κατά ένα έμμεσο τρόπο από τις δυνάμεις της γης και της φύσης»

Johannes Kepler

Το απόφθεγμα αυτό ανήκει σε μια από της μεγαλύτερες επιστημονικές μορφές των τελευταίων αιώνων, τον Ιωάννη Κέπλερ, μαθηματικό, αστρονόμο και αστρολόγο, ο οποίος θεμελίωσε μετά από πολυετή προσωπική έρευνα τους νόμους που διέπουν το Ηλιοκεντρικό πλανητικό μας σύστημα.

Το σύμπαν είναι διάχυτο από δονήσεις και ενέργειες που παράγουν τα ουράνια σώματα, ως ζωντανοί οργανισμοί. «Αναπνέουν», κινούνται, επιδρούν και αλληλεπιδρούν, παράγουν ενέργειες και δονήσεις, απορροφούν ενέργειες και δονήσεις του Σύμπαντος. Όσο πιο μεγάλα σε όγκο είναι τα ουράνια σώματα, τόσο πιο έντονο είναι το αποτύπωμα των δονήσεων τους και ως εκ τούτου η επίδραση τους στο άμεσο περιβάλλον τους, στην πλανητική τους γειτονιά. Ζώντας σε ένα σχετικά μικρό αστρικό σώμα του ηλιακού μας συστήματος γινόμαστε αποδέκτες πλήθους τέτοιων δονήσεων, που υπό προϋποθέσεις μπορούν να προκαλέσουν ή να επιταχύνουν γεωλογικής φύσης διεργασίες στον εξωτερικό φλοιό της Γης, προκαλώντας σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις και τσουνάμι.

Ήδη από την αρχαιότητα απασχολούσε την ανθρωπότητα το ερώτημα εάν είναι δυνατή η πρόβλεψη των φυσικών καταστροφών και πολλοί αστρονόμοι και αστρολόγοι (μέχρι τον 18^ο  αιώνα οι δύο επιστήμες ήταν ταυτόσημες)  έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν, άλλοι με επιτυχία και άλλοι όχι, με το θέμα αυτό. Στις πετυχημένες προσπάθειες ανήκουν και αυτές δύο Αράβων αστρονόμων-αστρολόγων, το 1042 και 1549 με την πρόβλεψη δύο  καταστροφικών σεισμών στην Περσία, δυστυχώς όμως η άρχουσα τάξη δεν έλαβε τις προειδοποιήσεις τους σοβαρά υπόψη.

Πως προκαλείται ένας σεισμός

Ως σεισμός ορίζεται η αισθητή ανατάραξη της επιφάνειας ενός ουράνιου σώματος, που συνοδεύεται από σεισμικά κύματα, τα οποία μεταφέρουν την ενέργεια του σεισμού. Η εκδήλωση ενός σεισμού στη γήινη επιφάνεια οφείλεται τόσο σε ενδογενείς, όσο και σε εξωγενείς παράγοντες. Σαν ενδογενείς παράγοντες εννοούνται κυρίως οι μετακινήσεις των τεκτονικών πλακών που συνθέτουν το φλοιό της γης ή οι εκρήξεις ηφαιστείων, ενώ οι εξωγενείς αφορούν τις επιδράσεις από τα ουράνια σώματα που έχουν την κρίσιμη μάζα και την ικανή ενέργεια για να μας επηρεάσουν.

Ο πλανήτης μας είναι ένα ουράνιο σώμα με στέρεο φλοιό. Τον συνθέτουν τεκτονικές πλάκες που βρίσκονται σε αέναη κίνηση και αλληλεπίδραση. Κάθε φορά που συσσωρεύεται ικανή και αναγκαία ποσότητα ενέργειας στο σημείο επαφής δύο ή περισσότερων τεκτονικών πλακών, προκαλείται μετακίνηση των πετρωμάτων. Τον αντιλαμβανόμαστε στην επιφάνειά της, καθώς μέρος της ενέργειας μεταφέρεται εκεί με τα σεισμικά κύματα.

Τα κύματα αυτά διαδίδονται στο φλοιό με ταλαντώσεις των πετρωμάτων και φθάνοντας στην επιφάνεια προκαλούν τις αναταράξεις του εδάφους που βιώνουμε. Τα σεισμικά κύματα προκαλούν με τις ταλαντώσεις και διαφορές ηλεκτρικού δυναμικού στα πετρώματα του φλοιού, καθώς οδεύουν μέσα από αυτά (σεισμικό-ηλεκτρικό φαινόμενο δευτέρου είδους).

Άλλη μια εκδήλωση των σεισμών, που προκαλείται από τη μετακίνηση των πετρωμάτων της λιθόσφαιρας, είναι η δημιουργία  τσουνάμι στη θάλασσα  όταν  ο σεισμός είναι υποθαλάσσιος και έχει αποτέλεσμα ικανή κατακόρυφη ανάταξη του βυθού. Οι περισσότεροι σεισμοί σχετίζονται με τον τεκτονικό χαρακτήρα της Γης και ονομάζονται τεκτονικοί σεισμοί. Ένας σεισμός όμως μπορεί να οφείλεται και στο απότομο γλίστρημα ενός παγετώνα.

Στην γήινη επιφάνεια μπορούν να προκληθούν σεισμοί και από ηφαιστειακές εκρήξεις. Ηφαίστεια συναντάμε συνήθως στα σημεία που συγκρούονται δύο ή περισσότερες τεκτονικές πλάκες, υπέργεια ή υποθαλάσσια. Αποτελούν την ανοιχτή δίοδο προς τον εσωτερικό μανδύα της γης, που επιτρέπει την εκροή ρευστών πετρωμάτων και αερίων στην επιφάνεια της με την μορφή λάβας.

Σεισμοί υπάρχουν και σε άλλα ουράνια σώματα όπως στη Σελήνη, στον Άρη και στον Ήλιο, σε άλλα άστρα, πλανήτες ή δορυφόρους πλανητών, σε αστέρες νετρονίων, κλπ. Ένας σεισμός σε κάθε τέτοια περίπτωση έχει διαφορετική προέλευση και τα σεισμικά κύματα μπορεί να είναι διαφορετικού τύπου από τα γήινα, όπως για παράδειγμα τα σεισμικά κύματα ενός μαγνητικού σεισμού σε ένα αστέρα νετρονίων ή μάγναστρο. Τα σεισμικά κύματα, στην περίπτωση που είναι ελαστικά, οδεύουν μεταβάλλοντας την πυκνότητα ή παραμορφώνοντας το σχήμα του μέσου, από το οποίο διέρχονται, και ταξιδεύουν στο εσωτερικό, στην επιφάνεια ή και στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη σαν τον δικό μας, ανάλογα με την γωνία πρόσκρουσης και τη ένταση τους, μεταφέροντας την ενέργεια του σεισμού, η οποία τελικά απορροφάται από το αστρικό αυτό σώμα.

Διάδοση βαρυτικών σεισμικών κυμάτων έχουμε και στο «κενό» του διαστήματος με τα βαρυτόνια. Παρατηρούνται επιδράσεις από ισχυρούς γήινους σεισμούς στη Σελήνη καθώς και σε τεχνητούς δορυφόρους γύρω από τη Γη. Στο σύστημα Γης - Σελήνης μάλιστα, οποιαδήποτε ξαφνική μεταβολή της απόστασης των δύο πλανητικών σωμάτων θα προκαλέσει σεισμούς και στα δύο σώματα, καθώς το ένα βρίσκεται εντός του βαρυτικού πεδίου του άλλου. Ένα τέτοιου τύπου σεισμό στη Γη θα μπορούσε να προκαλέσει η σύγκρουση ενός κομήτη στην επιφάνεια της Σελήνης για παράδειγμα.

Τέλος, στο «κενό» του διαστήματος έχουμε και διάδοση κυμάτων που αντιστοιχούν σε ισχυρές μεταβολές μαγνητικού πεδίου που παράγονται στα μάγναστρα, ικανές να προκαλέσουν σεισμούς σε ουράνια σώματα εντός της εμβέλειάς τους, τα οποία όμως θα περιέχουν σε επαρκείς ποσότητες υλικά,  ικανά να αντιδράσουν μαγνητικά. Οι μαγνητικοί σεισμοί στα μάγναστρα παράγουν σεισμικά κύματα που ταξιδεύουν ως και τη Γη με τη μορφή εκλάμψεων ακτίνων γ και ακτίνων χ

Γήινοι σεισμοί και πλανητικές επιρροές

Τα ουράνια σώματα που απαρτίζουν το ηλιακό μας σύστημα μπορούν υπό κατάλληλες προϋποθέσεις, απλά και μόνο με τις δονήσεις που εξαπολύουν προς τη Γη, να αποτελέσουν το «διακόπτη» που θα επιταχύνει τις γεωλογικές διεργασίες για να εκδηλωθεί ένας σεισμός ή μια έκρηξη ηφαιστείου στη γήινη επιφάνεια.

Έχει παρατηρηθεί ότι οι πλανήτες Δίας και Κρόνος μπορούν να προκαλέσουν πολύ ισχυρούς σεισμούς, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας μικρότερου μεγέθους  αλλά όχι λιγότερο καταστροφικούς, ενώ οι όψεις του Ερμή και της Αφροδίτης δίνουν σεισμική δραστηριότητα μετρίου μεγέθους σε ενεργά ή μη σεισμικά ρήγματα. Οι όψεις του Πλούτωνα έχουν συνδεθεί κυρίως με την ηφαιστειακή δραστηριότητα, ενώ το δικό τους ρόλο διαδραματίζουν στην εκδήλωση παρόμοιων φαινομένων η Σελήνη και ο Ήλιος!

Σεισμικές δονήσεις ή ηφαιστειακές εκρήξεις μπορούν να προκαλέσουν οι όψεις μεταξύ των πλανητών, η περίοδος των σεληνιακών και ηλιακών εκλείψεων, η Πανσέληνος, καθώς και η χρονική στιγμή κατά την οποία οι αργοί πλανήτες (Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας) «εισέρχονται» ή «βγαίνουν» από την ανάδρομη κίνηση τους! Εάν συνδυαστούν δε περισσότερα του ενός αστρολογικά φαινόμενα, η δυναμική του φαινομένου αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο!

Για να είναι σε θέση ένας αστρολόγος να κάνει ακριβείς προβλέψεις για επερχόμενα φυσικά φαινόμενα απαιτούνται πολύπλοκοι μαθηματικοί υπολογισμοί, ένα ακριβές σύστημα χαρτογράφησης, γεωφυσικοί άτλαντες, τα ωροσκόπια των χωρών, σολάριουμ και σεληνιακό, πλανητικές επιρροές που μπορεί να δέχεται μια χώρα, διελεύσεις, κατευθύνσεις, προόδους, συναστρίες και πλήθος άλλων παραγόντων. Το αποτέλεσμα όμως μπορεί να εκπλήξει και τον πιο δύσπιστο φυσικό επιστήμονα με την ακρίβεια του.

Με το πέρασμα του Πλούτωνα στο ζώδιο του Αιγόκερου στις 26 Ιανουαρίου του 2008 ο πλανήτης μας έχει εισέλθει σε μια περίοδο υψηλού σεισμικού κινδύνου και αυξημένης ηφαιστειακής δραστηριότητας. Το κλίμα επιτείνουν οι όψεις τετραγώνου που σχηματίζει από τις 26.6.2012 με τον Ουρανό από το ζώδιο του Κριού και θα διαρκέσουν μέχρι τις 17.3.2015. Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης του ξαφνικού και του απρόβλεπτου και η επίδραση του στα γήινα τεκταινόμενα δεν μπορεί να μετρηθεί και να προβλεφτεί με ασφάλεια.

Η επόμενη συνάντηση τους σε όψη τετραγώνου προβλέπεται για τις 21.4.2014, εν μέσω των εκλείψεων (15.4.2014 μερική έκλειψη Σελήνης και 29.4.2014 έκλειψη Ηλίου) και μόλις δύο μέρες πριν από το μεγαλόσταυρο που θα σχηματίζουν οι Πλούτωνας – Ουρανός – Δίας – Άρης στις 23.4.2014, ενώ ο Πλούτωνας (από 15.4.2014!) και ο Άρης θα βρίσκονται σε ανάδρομη κίνηση.

Πρόκειται για ένα από τα σύνθετα εκείνα αστρολογικά φαινόμενα με μεγάλη δυναμική που μπορούν να προκαλέσουν πολλά και πολυεπίπεδα συμβάντα σε πολλά γεωγραφικά πλάτη και μήκη της γης. Από σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων ή ατυχήματα σε ορυχεία και εγκαταστάσεις ατομικής ενέργειας (Πλούτωνας), ανεμοστρόβιλους, καταιγίδες, έντονες ατμοσφαιρικές διαταραχές και προβλήματα στις αεροπορικές ή διαστημικές πτήσεις (Ουρανός), δυσκολίες στις επικοινωνίες και στα σύνθετα δίκτυα, τις σιδηροδρομικές μεταφορές και στις σύνθετες αρχιτεκτονικές δομές (Ήλιος) ή προβλήματα στις μεγαλουπόλεις και στα δημοτικά δίκτυα ή μέσα μαζικής μεταφοράς (Δίας).

Το διάστημα κατά το οποίο ο Πλούτωνας θα διέρχεται από το δεύτερο δεκατημόριο του Αιγόκερου (23.11.2013 – 13.12.2018) θα υπάρξει έντονη σεισμική δραστηριότητα σε πολλά σημεία του πλανήτη καθώς και αυξανόμενη δραστηριότητα ηφαιστείων,  ενώ με το πέρασμα του από το τρίτο δεκατημόριο (13.12.2018 – 19.11.2024) θα υπάρξει έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα, κυρίως στο «δαχτυλίδι της φωτιάς» με την έκρηξη πολλών ηφαιστείων στο τρίγωνο του κινδύνου!

Ένας άλλος πλανήτης που με την κίνηση του μπορεί να προκαλέσει σημαντικές γεωλογικές μεταβολές, κυρίως στο θαλάσσιο χώρο, είναι ο Ποσειδώνας. Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι η ποσότητα ενέργειας που καλείται να απορροφήσει η Γη τις χρονικές περιόδους που ο πλανήτης επιστρέφει στην ορθή του πορεία. Μπορεί να προκαλέσει ισχυρούς κυρίως υποθαλάσσιους σεισμούς που όμως έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία καταστροφικών τσουνάμι.

Με τον Ποσειδώνα στους Ιχθείς τέτοιες χρονικές περίοδοι στο εγγύς μέλλον είναι τα τέλη Νοεμβρίου με αρχές Δεκεμβρίου του 2014, του 2015 και του 2016 και επικίνδυνες για να πληγούν οι περιοχές που βρίσκονται στην «ζώνη του Ποσειδώνα» και είναι οι: Αυστραλία, Παπούα-Νέα Γουινέα, το νησί Σουλαβέζι της Ινδονησίας, οι Καρολίνες νήσοι στην Μικρονησία, οι Φιλιππίνες, η Ταιβάν, η Ιαπωνία, οι Κουρίλες νήσοι και η χερσόνησος της Καμτσάτκα της Ρωσίας, οι Αλεούτιες νήσοι και η Αλάσκα, ενώ από το δυτικό ημισφαίριο η περιοχή Nova Scotia του Καναδά και η ανατολική Βραζιλία (περιοχές μεταξύ Νατάλ και Ρεσίφε).

Ιδιαίτερα «δυναμική» θα είναι η είσοδος του Ποσειδώνα στο ζώδιο του Κριού, το 2024 – 2025, καθώς αναμένεται να απελευθερώσει πολύ από την συσσωρευμένη σεισμική ενέργεια των βυθών!

Σεισμική και ηφαιστειακή δράση στην Ελλάδα

Ζούμε σε μια έντονα σεισμογενή περιοχή, από τις πιο δραστήριες του δυτικού ημισφαιρίου, οπότε η αύξηση της σεισμικής και ηφαιστειακής δραστηριότητας μας αφορά σαν χώρα άμεσα. Έχουμε όμως την τύχη και την ευτυχία οι περισσότεροι από τους σεισμούς να συμβαίνουν στο θαλάσσιο χώρο και λόγω της μορφολογίας της περιοχής να μην κινδυνεύουμε στο βαθμό που κινδυνεύουν άλλες χώρες από τσουνάμι.

Μια πιθανή περίοδος σεισμικής έξαρσης στον ελλαδικό χώρο, με σεισμούς ξαφνικούς και μεγάλης έντασης είναι όταν ο Ουρανός από το Κριό διέρχεται από το 10^ο οίκο, κατά τις περιόδους 22.05.2015 – 1.10.2015, 14.03.2016 – 25.04.2018 και 15.12.2018 – 30.01.2019.

Την περίοδο δε της υψηλής επικινδυνότητας του Ποσειδώνα που αναφέραμε πιο πάνω θα πρέπει να αναμένεται μια αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα στο ελληνικό ηφαιστειακό τόξο, κυρίως στη Σαντορίνη και στο υποθαλάσσιο ηφαίστειό της, το Κολούμπο, καθώς και στη Νίσυρο!

 By astrologer Alinda Kanaki-D.Mitras

Τα κείμενα είναι πνευματική ιδιοκτησία της ΑΛIΝΤΑ ΚΑΝAΚΗ [ΑΡ. ΣΉΜΑΤΟΣ200160] Απαγορεύεται η αναδημοσίευσή τους και γενικά η αναπαραγωγή του παρόντος έργου, με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή, χωρίς γραπτή άδεια της ΑΛIΝΤΑ ΚΑΝAΚΗ

για μία προσωπική πρόβλεψη στο 9016001343 Χρέωση: Σταθερά 2,46/ευρώ1′- Κινητά 2,69/ ευρώ1′ με Φ.Π.Α AUDIOTEX

★ Ζήτησε την πρόβλεψή σου με ένα μόνο SMS ΣΤEIΛΕ ΣΤΗΝ ΑΛΙΝΤΑ ΤΕ4 & ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΟΥ ΣΤΟ 54991 Χρέωση:1,23 /SMS με Φ. Π. A

www.alindakanaki-shop.gr

http://www.wholesale-alindakanaki.com

www.alindakanaki.gr

http://www.zodia-astrologia-taro.gr/