Το άστρο της Βηθλεέμ και οι τρεις Μάγοι με τα δώρα !!

Το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένα αστρονομικό φαινόμενο

Με τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν με γοργό ρυθμό, οι Χριστιανοί ανά τον κόσμο προετοιμάζονται να γιορτάσουν για μια ακόμη φορά την έλευση του Θεανθρώπου. Είναι η εποχή εκείνη του χρόνου που η σημειολογία των ημερών μας υπενθυμίζει τις πανανθρώπινες αξίες της αγάπης και τις αυτοθυσίας, αξίες, από τις οποίες ο άκρατα υλικός κόσμος που ζούμε στις μέρες μας φρόντισε να μας αποξενώσει τελείως. Με οδηγό μας τα Ιερά Κείμενα, ας θυμηθούμε για μια ακόμη φορά το θαυμάσιο γεγονός της γέννησης του Σωτήρα και το προσκύνημα των Τριών Μάγων και ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το φαινόμενο του Αστέρα της Βηθλεέμ από αστρολογικής σκοπιάς.

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (2:11) αναφέρονται τρείς σοφοί από την Ανατολή, οι οποίο πληροφορήθηκαν για την γέννηση του Σωτήρα από την κίνηση ενός άστρου. Οι τρείς τους, που αποκαλούνται στις μέρες «Μάγοι», οι Caspar, Melchior και Balthazar, ευγενείς στην καταγωγή, σοφοί, και μεταξύ άλλων αστρονόμοι και αστρολόγοι, παρατήρησαν στον ουρανό ένα πλανητικό φαινόμενο, ένα υπέρλαμπρο αστέρι, που ερμηνεύοντας το, και όντας γνώστες των γραφών, τους οδήγησε σε ένα ταξίδι προς τη δύση.

Με μόνο οδηγό τους το αστέρι και με τη θερμή και ακλόνητη πίστη στην καρδιά  έφθασαν στα Ιεροσόλυμα. Εκεί χάνουν προς στιγμή τον ουράνιο οδηγό τους. Αναζητούν οδηγό από τη γη. «Ποῦ ἐστιν ὁ τεχθείς βασιλεύς τῶν Ἰουδαίων;», ρωτούν τους Ιεροσολυμίτες. «Εἴδομεν γάρ αὐτοῦ τον ἀστέρα ἐν τῇ ἀνατολῇ και ἤλθομεν προσκυνῆσαι αὐτῷ» (Ματθ. β, 2) μας εξιστορεί ο ευαγγελιστής  Ματθαίος.

Με τις οδηγίες που λαμβάνουν, ξεκινούν για τη Βηθλεέμ. Και για μια ακόμη φορά «ὁ ἀστήρ, ὅν εἶδον ἐν τῇ ἀνατολῇ, προῆγεν αὐτούς» (Ματθ. β΄ 9). Ο ευσεβής υμνωδός της εκκλησίας ιερός Χρυσόστομος υμνεί το προσκύνημα των Μάγων, ψάλλοντας: «Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας, ἐξ ἀνατολῶν ἐλθόντες μάγοι προσεκύνησαν Θεόν ἐνανθρωπήσαντα· καί τούς θησαυρούς αὐτῶν ἀνοίξαντες δῶρα τίμια προσέφερον, δοκίμιον χρυσόν ὡς βασιλεῖ τῶν αἰώνων και λίβανον ὡς Θεῷ τῶν ὅλων, ὡς τριημέρῳ δε νεκρῷ σμύρναν τῷ ἀθανάτῳ». Τα τρία δώρα που εναποθέτουν στα πόδια του Θείου βρέφους, είναι συνήθεις προσφορές της εποχής για βασιλικούς απογόνους, αναγνωρίζοντας με τον τρόπο αυτό τον Ιησού σαν βασιλιά της γης, τον Μεσσία των Ιουδαϊκών γραφών, η έλευση του οποίου θα λύτρωνε του ανθρώπους από τις αμαρτίες τους.

Πολλά έχουν γραφεί για το αστέρι που συνόδευσε το γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου και οδήγησε του τρείς σοφούς στο προσκυνηματικό τους ταξίδι. Και στην προσπάθεια να ερμηνευτεί το πλανητικό εκείνο φαινόμενο που έμεινε στην ιστορία ως το άστρο της Βηθλεέμ, ενσκήπτει το μέγα ζήτημα τη χρονολογικής ορθότητας των γεγονότων. Η πιο ασφαλής ιστορική αναφορά  στην προσπάθεια προσέγγισης χρονολογικά της γέννησης του Ιησού, είναι ο θάνατος του Ηρώδη του Μεγάλου. Μπορεί να ειπωθεί με σχετική ακρίβεια ότι ο Ηρώδης πέθανε κατά το έτος 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.) ή λίγο πριν, και στη συνέχεια κηρύχθηκε πένθος μιας εβδομάδας. Εφ' όσον ο Ιησούς, γεννήθηκε "εν ημέραις Ηρωδου του βασιλέως", πρέπει να γεννήθηκε σίγουρα πριν από το 750 "από κτίσεως Ρώμης" (4 π.Χ.).

  

Λαμβάνοντες υπ' όψη τη διαταγή του Ηρώδη να φονευθούν τα νήπια στη Βηθλεέμ "από διετούς και κατωτέρω", υπολογίζεται ότι ο Ιησούς μπορεί να γεννήθηκε έως και δύο χρόνια πριν από τον θάνατο του Ηρώδη. Δηλαδή οι υπολογισμοί φτάνουν στο 6 π.Χ., υποθέτοντας ότι ο Ηρώδης θα επιμήκυνε τον σχετικό χρόνο, για να είναι βέβαιος, ότι μέσα σ' αυτό το χρονικό διάστημα θα είχε οπωσδήποτε γεννηθεί ο μελλοντικός βασιλιάς των Ιουδαίων. Συνεπώς, οι σχετικοί αυτοί υπολογισμοί οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι ο Ιησούς μάλλον θα γεννήθηκε σε χρονικό διάστημα δύο τουλάχιστον χρόνια πριν το θάνατο του Ηρώδη, δηλαδή περίπου το έτος 747 ή 748 "από κτίσεως Ρώμης" (7 ή 6 π.Χ.).

Το άστρο της Βηθλεέμ, αν τελικά αφορούσε κάποιο αστρονομικό φαινόμενο, οδηγεί και πάλι στο έτος 747 από κτίσεως Ρώμης ή 7 π.Χ., αφού κατά τον Κέπλερ και άλλους αστρονόμους, υπήρξε πράγματι ένα αστρολογικό φαινόμενο, που θα μπορούσε να έχει τα χαρακτηριστικά του «Άστρου της Βηθλεέμ». Πρόκειται για μια πλανητική συζυγία, τη συνάντηση δηλαδή τριών πλανητών, του Κρόνου, του Δία και της Αφροδίτης, σε πολύ κοντινή μεταξύ τους απόσταση, που από την επιφάνεια της γης θα φαινόταν σαν ένα γιγαντιαίο και υπέρλαμπρο αστέρι. Στο φαινόμενο αυτό, μετά παρέλευση δύο ή τριών μηνών, ο Δίας δύει ή εξέρχεται από την τροχιά. Τότε παρατηρείται και πάλι το ίδιο έντονο φωτεινό φαινόμενο που παρουσιάζεται στην αρχή, σαν να εμφανίζεται εκ νέου.

Το γεγονός αυτό ταιριάζει με την παρατήρηση του ευαγγελιστή Ματθαίου, ότι οι Μάγοι πορευόμενοι προς τη Βηθλεέμ, "είδον" τον "αστέρα" και "εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα", προσθέτοντας ότι το "αστέρι" αυτό ήταν ίδιο με εκείνο "ον είδον εν τη Ανατολή" (Ματθ. 2,9-10). Καθώς ένα ταξίδι από τη Μεσοποταμία στην Παλαιστίνη με τα μέσα της εποχής απαιτούσε δύο ή τρεις μήνες, η χρονική αυτή απόσταση ταιριάζει με την αντίστοιχη φυσική κίνηση του πλανήτη Δία και τη διπλή εμφάνιση του κατά την είσοδο και έξοδο από την τροχιά συνάντησης του με με τους άλλους δύο πλανήτες.

Αξίζει στο σημείο αυτό να σημειωθεί και η σημειολογία της πλανητικής αυτής συνάντησης, καθώς ο Κρόνος κατά την αστρολογία ενσαρκώνει τον σοφό και γηραιό πατέρα, ο Δίας τον γιό και η Αφροδίτη την θηλυκή φύση στον φυσικό κύκλο της δημιουργίας.

Όποιο και αν ήταν όμως το σημάδι εκείνο που επέλεξε ο Προαιώνιος και Πανάγαθος Πατέρας μας, για να ευαγγελίσει την έλευση του Υιού Του, οφείλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο καθεαυτό μήνυμα του γεγονότος. Η γέννηση, η πορεία και το τέλος της επίγειας παρουσίας του Ιησού μεταφέρουν ένα και μοναδικό μήνυμα στην ανθρωπότητα: την απόλυτη και ολοκληρωτική ΑΓΑΠΗ. Μια αγάπη που εκφράζεται μέσα από μια ταπεινή πνευματική ζωή, απαλλαγμένη κατά το δυνατό από την υλισμό, μια αγάπη για τον συνάνθρωπο που οδηγεί στην αυτοθυσία. Η αγάπη είναι το μοναδικό μάθημα που ήρθε για να μοιραστεί μαζί μας ο Θεάνθρωπος, και αυτή είναι ο δικός μας φωτεινός αστέρας! Ένας αστέρας που θα μας οδηγήσει στην φώτιση και από εκεί στην λύτρωση.

Ας γιορτάσουμε λοιπόν στις μέρες των Χριστουγέννων, προσφέροντας όχι μόνο στους δικούς μας ανθρώπους, αλλά σε όλα τα έμβια όντα που πλανήτη που αποκαλούμε σπίτι μας, την ειλικρινή, βαθιά και ανιδιοτελή μας αγάπη. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο μας ένα ασφαλές και ειρηνικό καταφύγιο για όλα τα όντα, προσθέτοντας ο καθένας το λιθαράκι του στην προσπάθεια αυτή. Και που ξέρετε, γίνονται και Θαύματα! Γιατί εάν το θελήσουμε και το πιστέψουμε, μπορούμε να το καταφέρουμε! Και τι καλύτερο, από το να κάνουμε μια καινούργια αρχή σήμερα, την μέρα των Χριστουγέννων, καθώς «η Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει» (Ρωμανός Μελωδός)

Καλά Χριστούγεννα!

Αλίντα Κανάκη

Μήτρας Δημήτρης