Αστρολογία και τεκτονικές μετατοπίσεις Μάιος 2020 από την Αλίντα Κανάκη !

Σειρά μελετών σε παγκόσμιο επίπεδο συνδέουν την σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα και τις περιόδους εκδήλωσης τους με κοσμικούς παράγοντες όπως είναι τα πλανητικά βαρυτικά πεδία που επιδρούν στην επιφάνεια της γης, η ένταση της ηλιακής δραστηριότητας, τα πεδία στρέψης και οι ακτίνες του κοντινού και μακρινού σύμπαντος, όπως είναι οι σταθεροί αστέρες, τα νεφελώματα ή οι γαλαξίες. Σε περιόδους που καταγράφονται αλλαγές στα βαρυτικά πεδία, όπως είναι οι περίοδοι εισόδου και εξόδου για παράδειγμα των πλανητών στην ανάδρομη πορεία τους, οι φάσεις της σελήνης ή οι εκλείψεις ήλιου και σελήνης μπορούν να επισπεύσουν την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων, παράλληλα με ατμοσφαιρικές ή καιρικές ανωμαλίες.

Ο Μάιος είναι ένας πολύ ιδιαίτερος μήνας από την άποψη αυτή, καθώς τρεις πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος πρόκειται να γυρίσουν σε ανάδρομη πορεία, και μάλιστα σε πολύ κοντινή μεταξύ τους χρονική απόσταση, κάτι που δημιουργεί αυξημένους κινδύνους για την εκδήλωση σεισμών και την ενεργοποίηση ηφαιστείων.

Ας παραθέσουμε τις επικίνδυνες ημέρες του μήνα καθώς και τους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν μια πρόωρη ενδεχομένως ωρίμανση των τεκτονικών φαινομένων:

v  7 Μαΐου 2020: Πανσέληνος. Μπορεί να προκαλέσει σεισμικό συντονισμό μέτριας έντασης 2 με 3 μέρες πριν ή μετά από την Πανσέληνο.

v  1-30 Μαΐου 2020: Η σύνοδος Δία-Πλούτωνα είναι ακόμη αρκετά ισχυρή καθ όλη τη διάρκεια του μήνα και έχει την δυναμική να προκαλέσει σεισμικές ακολουθίες ή εκρήξεις ηφαιστείων μέτριας έως ισχυρής έντασης.

v  11 Μαΐου 2020: Η στάση του Κρόνου για να γυρίσει σε ανάδρομη πορεία. Ως ένας από τους μεγαλύτερους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και δεδομένου ότι οι εξωτερικοί πλανήτες δίνουν φαινόμενα μεγάλης έντασης κατά την είσοδο και την έξοδο τους από την ανάδρομη πορεία τους, μπορεί να φέρει σεισμικό συντονισμό προκαλώντας αρκετά ισχυρούς σεισμούς μερικές μέρες πριν και μετά τις 11 του μήνα.

v  12 Μαΐου 2020: Η είσοδος του Ερμή στο ζώδιο των Διδύμων μπορεί να προκαλέσει μικρής ή μέτριας έντασης σεισμούς δύο μέρες πριν και μετά τις 12 του μήνα.

v  13 Μαΐου 2020: Η στάση της Αφροδίτης για να ξεκινήσει την ανάδρομη της πορεία μπορεί να προκαλέσει επίσης μέτριας έντασης σεισμούς τις μέρες γύρω από την έναρξη της ανάδρομης κίνησης.

v  14 Μαΐου 2020: Η στάση του Δία για να ξεκινήσει την ανάδρομη κίνηση του. Ως ο μεγαλύτερος των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, τα βαρυτικά του πεδία ασκούν ιδιαίτερη επίδραση στην γήινη επιφάνεια. Θα μπορούσε να προκαλέσει τεκτονικά γεγονότα μεγάλης έντασης γύρω από τις μέρες αυτές.

v  22 Μαΐου 2020: Νέα Σελήνη. Η Νέα Σελήνη όπως και η Πανσέληνος έχουν την δυνατότητα να διεγείρουν τις τεκτονικές πλάκες του φλοιού της γης και να προκαλέσουν σεισμούς, πλην όμως μικρής έως μέτριας έντασης και για 2 με 3 μέρες πριν και μετά τις 22 του μήνα.

Με δεδομένο ότι το διάστημα μεταξύ 7 και 14 του μήνα υπάρχουν αρκετές πλανητικές κινήσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυξημένες πιέσεις στο φλοιό της γης, υπάρχει έντονη ανησυχία ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν συνδυαστικά και να υπάρξει μια αλληλουχία τεκτονικών γεγονότων σε μια ευρεία ζώνη.

Ιδιαίτερα ευαίσθητα σημεία του φλοιού της γης είναι αφενός οι αρθρώσεις των τεκτονικών πλακών, ειδικά τα σημεία εκείνα που συναντώνται περισσότερες από δύο πλάκες (Κεντρική Αμερική - Καραϊβική, Ιαπωνία, Ινδονησία, Ανατολική Μεσόγειος, Ινδικός Ωκεανός), τα σεισμικά ρήγματα που έχουν συσσωρεύσει αρκετή ενέργεια και θα μπορούσαν με την επίδραση των βαρυτικών κυμάτων να εκδηλώσουν κάποια φαινόμενα, αλλά και οι ενεργειακοί κόμβοι του ενεργειακού πλέγματος της γης.

Οι χώρες που αντιμετωπίζουν αυξημένη επικινδυνότητα για τεκτονικές μετατοπίσεις και εκρήξεις ηφαιστείων στην Ασία και τον Ειρηνικό Ωκεανό είναι τα νησιά Σουμάτρα και Ιάβα της Ινδονησίας, τα νησιά της Ιαπωνίας, οι Κουρίλες (Ρωσία) και οι Αλεούτιες νήσοι (Αλάσκα), η χερσόνησος της Καμτσάτκα στην Σιβηρία, οι ακτές της βόρειας και της λατινικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης και της Καραϊβικής, τα νησιά του Σάντουιτς και η Νέα Ζηλανδία.

Μια άλλη εκτεταμένη ζώνη που προκαλεί έντονες ανησυχίες ξεκινάει από την Μυανμάρ και καταλήγει στην Ιβηρική χερσόνησο (Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ιράν, Ιράκ, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Τουρκία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία), ενώ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η μεσοατλαντική ράχη του Ατλαντικού Ωκεανού, όπου βρίσκονται η Ισλανδία αλλά και οι Αζόρες νήσοι της Πορτογαλίας.

Αλίντα Κανάκη