Ηλιακές καταιγίδες και σεισμική δραστηριότητα Όταν η αστροφυσική επιβεβαιώνει την αστρολογία

Οι αστρονόμοι-αστρολόγοι συνέδεσαν από τα βάθη των αιώνων τις κινήσεις των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος με κάποια φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν στην επιφάνεια της γης, όπως είναι οι σεισμοί, οι εκρήξεις ηφαιστείων, οι καταιγίδες, κλπ. Τα συμπεράσματα τους στηρίζονται στην στατιστική καταγραφή και ανάλυση, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν απτά επιστημονικά δεδομένα. Μια νέα μελέτη όμως μας δίνει τα πρώτα επιστημονικά στοιχεία για την επίδραση ενός ουράνιου σώματος, πέρα από τη Σελήνη, στην γήινη επιφάνεια.  

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1995 εκτοξεύτηκε από τη NASA σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) το διαστημικό παρατηρητήριο SOHO (SOlar and Heliospheric Observatory), με αποστολή του να μελετήσει τον Ήλιο, από τον πυρήνα του μέχρι την εξωτερική του κορώνα και τους ηλιακούς ανέμους. Περιστρέφεται σε ένα σταθερό σημείο γύρω από το αντικείμενο παρατήρησης του, περίπου 1,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη γη και αποστέλλει εδώ και μια εικοσαετία τις μετρήσεις του.

Ανάμεσα στις καταγραφές που έγινε εφικτό να γίνουν και να μελετηθούν ήταν και οι βίαιες ηλιακές εκρήξεις που παρατηρούνται στην επιφάνεια του Ήλιου. Οι εκρήξεις αυτές προκαλούν εκτοξεύσεις στεφανιαίας μάζας, που διατρέχουν το ηλιακό μας σύστημα με εξαιρετικά υψηλές ταχύτητες. Το SOHO κατέγραψε την ποσότητα αλλά και την ορμή της ηλιακής μάζας που εφορμά στην επιφάνεια του πλανήτη μας, ανάλογα με την ένταση των ηλιακών εκρήξεων, και την πρόσκρουση τους στην επιφάνεια του πλανήτη μας.

Όταν θα θετικά φορτισμένα πρωτόνια του Ήλιου προσκρούουν στο μαγνητικό πεδίο της γης παράγουν ηλεκτρομαγνητικά κύματα που εξαπλώνονται στον πλανήτη. Οι παλμοί που δημιουργούνται από τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα έχουν σαν συνέπεια να επιδρούν και να παραμορφώνουν τον χαλαζία στον φλοιό της γης.

Εμπειρογνώμονες από το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ρώμης διαπίστωσαν ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στις ηλιακές καταιγίδες και την εκδήλωση σεισμών στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Όταν εκδηλώνονται ισχυρές ηλιακές εκρήξεις, παρατηρήθηκε ότι εκδηλώθηκαν σεισμοί μεγαλύτεροι των 5,6 Βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ μέσα σε 24 ώρες από την εκδήλωση του φαινομένου. Και όσο μεγαλύτερες είναι οι ταχύτητες των πρωτονίων που προσκρούουν στο μαγνητικό πεδίο της γης και πυκνότερη η μάζα τους, τόσο μεγαλύτερης έντασης σεισμοί εκδηλώνονται.

Τα συμπεράσματα των μέχρι στιγμής ερευνών δημοσιεύτηκαν στις 13 Ιουλίου 2020 στο Nature Scientific Reports και τίθενται προς συζήτηση από την διεθνή επιστημονική κοινότητα. Ας ελπίσουμε ότι η μελέτη αυτή θα αποτελέσει την αρχή μιας νέας σειράς επιστημονικών ερευνών και παρατηρήσεων, που θα μας οδηγήσουν στο να κατανοήσουμε καλύτερα την διαστημική μας γειτονιά και τις αλληλεπιδράσεις των ουράνιων σωμάτων, και να τεκμηριώσουμε με επιστημονικές πλέον μετρήσεις, τα όσα όλες αυτές τις χιλιετίες βασίζαμε σε στατιστικά δεδομένα.

Δημήτρης Μήτρας

Ο Δημήτρης Μήτρας είναι γέννημα θρέμμα της Βορείου Ελλάδος και συγκεκριμένα της Θεσσαλονίκης, όπου και διαμένει σχεδόν αδιαλείπτως, εκτός από μια παρένθεση κάποιων ετών που έζησε στην Δυτική Ευρώπη.

Παράλληλα με τις σπουδές του στο ΑΠΘ εργάστηκε για δύο δεκαετίες σε Τραπεζικό  Ίδρυμα της πόλη και ακολούθως αφιερώθηκε στην διδασκαλία. Ερευνά ερασιτεχνικά ζητήματα μεταφυσικής, έχει σπουδάσει αστρολογία δίπλα στην παγκόσμια καταξιωμένη αστρολόγο Αλίντα Κανάκη, ασχολείται με την συγγραφή άρθρων και βιβλίων μεταφυσικού και αστρολογικού περιεχομένου και παρακολουθεί εξ αποστάσεως μαθήματα αστροφυσικής, γιατί γοητεύεται από το σύμπαν, τις δυνάμεις του, τα μυστήρια που κρύβει και την ατέλειωτη μαγεία του.